-
1 wyuczyć się
vr perf(+gen) to learnThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyuczyć się
-
2 wyuczyć
(-ę, -ysz); vt perf* * *pf.pf.(= nauczyć się) learn (by heart); ( do zawodu) be trained, train ( as an apprentice).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyuczyć
-
3 wyucz|yć
pf — wyucz|ać impf Ⅰ vt 1. (nauczyć) to teach (kogoś czegoś sb sth) [wiersza, tabliczki mnożenia]- wyuczyła służącą dygać she taught her maid (how) to curtsy2. (wykształcić) to train- wyuczyć chłopca na szewca/krawca to train a boy as a shoemaker/tailor- chcę go wyuczyć ogrodnictwa I want to train him in gardening- cukiernik to mój zawód wyuczony I’m a pastry cook by training- jaki jest pański zawód wyuczony? what is your profession?Ⅱ wyuczyć się — wyuczać się 1. (nauczyć się) to learn (czegoś sth)- wyuczyć się wiersza na pamięć to learn a poem by heart2. (zdobyć zawód) to train- nasz syn wyuczył się na ogrodnika our son trained as a gardener- chciał się wyuczyć stolarstwa he wanted to train in carpentryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyucz|yć
-
4 zaw|ód1
m (G zawodu) (po szkole wyższej) profession; (po szkole niższego stopnia) trade- zawód nauczyciela a. nauczycielski/lekarza the teaching/medical profession- zawód wyuczony/wykonywany one’s acquired/actual profession- nauka zawodu vocational training- wyuczyć się zawodu to learn a trade- wyuczyć kogoś zawodu to teach sb a trade- pracować w swoim zawodzie to work in one’s field- w moim zawodzie potrzebna jest elastyczność in my line of work one needs to be flexible- być architektem/prawnikiem z zawodu to be an architect/a lawyer by profession- być cieślą z zawodu to be a carpenter by trade- kim on jest z zawodu? what’s his profession/trade?- □ wolny zawód freelance occupation; Hist. (lekarz, prawnik) professionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaw|ód1
-
5 murarstw|o
n sgt 1. (zajęcie) bricklaying (trade)- trudnić się murarstwem to work as a bricklayer2. (stawianie murów) bricklaying (work)- wyuczyć się murarstwa to learn bricklaying a. to lay bricks3. (architektura) brickworkThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > murarstw|o
-
6 obstukać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obstukać
См. также в других словарях:
wyuczać się – wyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ucząc się dokładnie, gruntownie, zdobywać pewne wiadomości, umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyuczyć się na pamięć wiersza. Wyuczać się zawodu.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}nauczyć się [wyuczyć się] {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć się [wyuczyć się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}na blachę {{/stl 13}}{{stl 7}} nauczyć się czegoś bardzo dobrze, opanować coś świetnie, doskonale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyć się historii, biologii na blachę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyuczyć — dk VIb, wyuczyćczę, wyuczyćczysz, wyuczyćucz, wyuczyćczył, wyuczyćczony rzad. wyuczać ndk I, wyuczyćam, wyuczyćasz, wyuczyćają, wyuczyćaj, wyuczyćał, wyuczyćany «ucząc wyćwiczyć, wykształcić kogoś w czymś, wdrożyć do czegoś; ucząc utrwalić coś w… … Słownik języka polskiego
naumieć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIb, naumieć sięumiem się, naumieć sięumie się, naumieć sięumieją się, naumieć sięumiał się, naumieć sięmieli się, środ. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyuczyć się czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naumiał się historii. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powyuczać — dk I, powyuczaćam, powyuczaćasz, powyuczaćają, powyuczaćaj, powyuczaćał, powyuczaćany «wyuczyć czegoś wielu albo wyuczyć kogoś wielu rzeczy» Powyuczał ich różnych sztuczek. powyuczać się «o wielu: wyuczyć się; o jednym podmiocie: nauczyć się… … Słownik języka polskiego
wyszkolić — dk VIa, wyszkolićlę, wyszkolićlisz, wyszkolićszkol a. wyszkolićszkól, wyszkolićlił, wyszkolićlony «ucząc wydoskonalić kogoś w określonej dziedzinie; wyuczyć, wyćwiczyć, wyrobić» Wyszkolić personel. Wyszkolić kogoś w rzemiośle. Wyszkolił go na… … Słownik języka polskiego
obkuć — dk Xa, obkućkuję, obkućkujesz, obkućkuj, obkućkuł, obkućkuty obkuwać ndk I, obkućam, obkućasz, obkućają, obkućaj, obkućał, obkućany 1. «kując odbić, odkruszyć z czegoś pewne części, nadać czemuś formę; obciosać» Obkuć wielkie głazy. 2. uczn.… … Słownik języka polskiego
wykuć — dk Xa, wykućkuję, wykućkujesz, wykućkuj, wykućkuł, wykućkuty wykuwać ndk I, wykućam, wykućasz, wykućają, wykućaj, wykućał, wykućany 1. «kując zrobić, uformować coś» Wykuć zbroję. Misy, dzbany wykute z brązu. 2. «kując, krusząc (np. skałę, kamień) … Słownik języka polskiego
obryć — dk Xa, obryćryję, obryćryjesz, obryćryj, obryćrył, obryćryty uczn. «nauczyć się czegoś bardzo dobrze, zwłaszcza pamięciowo; obkuć» Obryć lekcję. Obryć historię. ◊ Być obrytym «umieć coś świetnie; wyuczyć się, być dobrze przygotowanym do lekcji,… … Słownik języka polskiego
opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… … Słownik języka polskiego
zawód — m IV, D. zawódwodu, Ms. zawódwodzie; lm M. zawódwody 1. «umiejętność wykonywania pracy w danej dziedzinie; fachowe, stałe wykonywanie jakiejś pracy w celach zarobkowych; fach, specjalność» Ciekawy, dobry zawód. Trudny, popłatny zawód. Zawód… … Słownik języka polskiego
